Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Τα κάλαντα των Χριστουγέννων

Μέρες τώρα έχω να πλησιάσω τον Η/Υ. Πάνω από δεκαπέντε. Όλες αυτές τις μέρες προσπαθώ να ετοιμάσω το σπίτι, να κάνω τα γλυκά μου, έκανα ωραίους κουραμπιέδες, νόστιμα μελομακάρονα, τέλειες καριόκες. Και μη νομίσετε ότι παινεύω το σπίτι μου μη με πλακώσει ΄Οσοι και όσες θέλετε ορίστε να τα δοκιμάσετε.



 Επιπλέον κάθομαι με τις ώρες και πλέκω γιακάδες και κασκόλ Γέμισα τον τόπο με αυτά. Δώρα για την κόρη μου,τις φίλες της, το γιό μου. Τελείωσα όμως σήμερα και είπα  να στρωθώ. Να μπώ στα σπιτάκια σας. Να στείλω ευχές. ΄Εκανα ότι μπόρεσα.  Όσες δεν επισκέφθηκα τα σπιτάκια σας σας εύχομαι από εδώ
                      ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ, ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ.
          Ξημερώνει παραμονή Χριστουγέννων. Τα παιδιά θα ξεχυθούν στους δρόμους να ψάλλουν τα κάλαντα. Είναι μια μέρα που με συγκινεί αφάνταστα. Χαίρομαι όταν παρεούλες παιδιών χτυπούν την πόρτα μου να μου αναγγείλουν τη γέννηση του Θείου Βρέφους. Μου θυμίζουν τα δικά μου παιδικά χρόνια, όταν βγαίναμε στους δρόμους της πόλης μας μέσα στο χιόνι και το κρύο για να ψάλλουμε το Χριστός γεννάται σήμερον .... Χαράματα πριν ακόμα ξημερώσει ακούγαμε παρέες παιδιών να ψάλουν. Ξυπνούσαμε και μεις και με το ζόρι η μαμά μας κρατούσε μέχρι να φανεί η μέρα. Μετά αφού ντυνόμασταν όσο γινόταν πιο ζεστά παίρναμε τον τσόκο, ένα μικρό ξύλινο εργαλείο για να χτυπάμε τις πόρτες των σπιτιών (δεν είχαμε τότε τρίγωνο), και ένα σακούλι για να βάζουμε μέσα τα κεράσματα. Τότε δεν μαζεύαμε χρήματα. Οι νοικοκυρές έκαναν τα χριστόψωμα.είχαν αγορασμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς. Από αυτά μας πρόσφεραν. Και μεις χαρούμενα και γελαστά με κόκκινα μάγουλα από το κρύο ψάλλαμε τα κάλαντα και στο τέλος ευχόμασταν χρόνια πολλά και του χρόνου και κινούσαμε για άλλη πόρτα. Παντού ακουγόταν :" Κόλιαντα μπάμπω κόλιαντα"
       Πέρασαν χρόνια πολλά από τότε. Οι καιροί άλλαξαν. Εμείς μεγαλώσαμε. Και μια μέρα σαν σήμερα σηκώνω το τηλέφωνο και σχηματίζω έναν αριθμό.Με το άνοιγμα της γραμμής  άρχισα να ψάλλω τα κάλαντα. Μια έκπληκτη φωνή ακούστηκε από την άλλη μεριά και μετά από λίγο ένα κλάμα. Κλάμα χαράς και συγκίνησης. Ήταν η φίλη μου από το Βερολίνο. Χρόνια είχε να κάνει Χριστούγεννα στην Ελλάδα και πολλά πολλά χρόνια να ακούσει κάλαντα. Με ευχαρίστησε θερμά και μετά από πολλές ευχές και γέλια τελείωσε το τηλεφώνημα. Από τότε κάθε χρόνο ψάλλω τα κάλαντα στη φίλη μου. Και φέτος θα κάνω το ίδιο.
 Καλήν ημέραν άρχοντες
αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία γέννηση
να πω στ' αρχοντικό σας
Χρόνια πολλά

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Να η ευκαιρία

Τελάληδες φωνάξανε, προσκλήσεις εστάλησαν. Τι άλλο να περιμέναμε; Πήραμε την απόφαση να κάνουμε το ταξίδι. Να βρεθούμε στην έκθεση ρολογιών. Να συναντήσουμε παλιές φίλες να γνωρίσουμε καινούριες. Και βρεθήκαμε στην Αθήνα. Και πήγαμε και στο Χαϊδάρι. Και γνωρίσαμε πολλές φίλες με τις οποίες επικοινωνούσαμε μόνο γραπτά. Τι όμορφα που ήταν όλα!
 Το στήσιμο της έκθεσης, τα εγκαίνια, τα τραγούδια των κοριτσιών του Χριστοδούλειου  Ιδρύματος, οι χοροί τους τα λαμπερά χαμόγελα, η προθυμία να βοηθήσουν σε όλα.
     Η προσέλευση του κόσμου και η διάθεση των ρολογιών, που με τόση αγάπη κατασκευάστηκαν από χέρια φίλων bloggers, ήταν συγκινητική. Το ποσό που συγκεντρώθηκε καθόλου ευκαταφρόνητο. Η αυλαία έκλεισε και η σκυτάλη θα πάει αλλού. Περιμένουμε τη νέα πρόσκληση από την φίλη μας τη Ρένα. Την ψυχή όλου αυτού του έργου.
  Καιρός όμως να ευχαριστήσουμε τη φίλη μας Βίκυ η οποία στάθηκε δίπλα μας όλες τις μέρες και αφιέρωσε πολύτιμο χρόνο μαζί με τη Δημητρούλα και το Μιχάλη να μας δείξουν την Αθήνα όπως την ξέρουν οι ίδιοι. Να  χαρούμε μαζί τους στιγμές αξέχαστες γεμάτες χαρά και γέλιο. Φίλοι μας σας ευχαριστούμε πολύ.
   Να ευχαριστήσουμε τις Χρυσομέλισσες Κλαύδια και Μαρία για την ωραία ξενάγηση στο Μουσείο Μελίνα Μερκούρη τη φιλοξενία τους στο εργαστήρι και την όμορφη βραδιά που περάσαμε στη γιορτή της Μαρίας.
    Να ευχαριστήσουμε τη Μαρία Άννα, τη Νικόλ, τη Μαρία Βιλιώτη για τις όμορφες ώρες που περάσαμε μαζί.
    Να ευχαριστήσουμε όλες τις άλλες φίλες που γνωρίσαμε και ανταλλάξαμε λίγες κουβέντες γνωριμίας.
     ΄Αλλη μια δράση λοιπόν τελείωσε. Μια άλλη θα αρχίσει. Περιμένουμε. Στέλνω σε όλες σας ευχές για μια καλή νύχτα. Αύριο μια άλλη μέρα ξημερώνει και πρέπει να πάω σε συνάντηση με φίλες μπλόγκερ. Α!!!! δεν σας είπα. Μας επισκέφτηκε η Έφη από την Κομοτηνή. Έτσι θα την αφήναμε; Γι' αυτήν η συνάντηση. Περιμένουμε και τη Βιλιώτη το Σαββατοκύριακο. Ελπίζω να περάσουμε καλά. Φιλάκια πολλά σε όλες.
        

Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013

Συμμετοχή στο διαγωνισμό "Μπλέ έργα" -Βραβειάκια

Προλαβαίνω νομίζω να στείλω τη συμμετοχή μου στο διαγωνισμό της Σοφούλας (http://heaven-sofia.blogspot.com/) Μπλέ έργα.
         Ο Δημητράκης έχει σήμερα τα γενέθλιά του και σκέφτηκα να του κάνω ένα μικρό έργο για να στολίσει με αυτό το δωμάτιό του. ΄Εκανα  ένα καδράκι και αν του αρέσει θα του κάνω κι' άλλο. Πρέπει να κάνω έργα βλέπετε για να μην πάνε χαμένα τα μαθήματα.
με φλας

χωρίς φλας
Με αυτό λοιπόν το έργο παίρνω μέρος και στο διαγωνισμό. Δύο σε ένα έ;  χα,χα, χα
        Έχω όμως και 2 Βραβειάκια από τις φίλες Ολυμπία και Φανή και τις ευχαριστώ πολύ.
 Το πρώτο της Φίλης μου Ολυμπίας http://memorieswitholdthings.blogspot.gr/ είναι το παρακάτω: 
                                              
Πρέπει λοιπόν και εγώ με την σειρά μου να απαντήσω σε κάποιες ερωτήσεις που δεν σας κρύβω ότι μου είναι λίγο δύσκολο όλο αυτό. Ξεκινάω λοιπόν:
1)Τι σε ενέπνευσε και τι σημαίνουν για σένα το όνομα του blog σου και το όνομα, με το οποίο υπογράφεις τα κείμενά σου;
    Η δημιουργία είναι χαρά, είναι ελπίδα. Αφού μπορώ να δημιουργώ σημαίνει ότι ζώ.
 2)Αν δεν ήσουν άνθρωπος, τι θα ήθελες να είσαι και γιατί;
      Βιβλίο με όμορφες εικόνες και ευχάριστα κείμενα στα χέρια ενός παιδιού.
3)Αν σε σταματούσαν στον δρόμο απ' το Blog TV και σε ρωτούσαν
 "Ποιο είναι το χαρακτηριστικό σου γνώρισμα, σύμφωνα με τα   λεγόμενα των άλλων;", τι θα απαντούσες; Ποιο είναι;
     Δύσκολο να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Νομίζω ότι μπορώ να ακούω!
4)Ποιο στοιχείο βρίσκεις γοητευτικό και σε κάνει να συνεχίζεις να  γράφεις;
    Έτσι κι αλλιώς δεν είμαι καλή στο γράψιμο μου αρέσει όμως να συνεχίσω για να μπορώ να διαβάζω τις όμορφες σκέψεις των άλλων, να γνωρίζω φίλους, να μαθαίνω νέα πράγματα.

5)Ποια φωτογραφία θα βάζατε για την 'ζωή';

Η εικόνα τα λεει όλα. Τη δανείστηκα από το internet.
Στο δεύτερο της Φανούλας http://fanypap.blogspot.gr/ είναι ένα βραβείο γνωριμίας. Οι κανόνες είναι οι εξής: 
1. Πρέπει να αναφέρεις  και ευχαριστήσεις αυτόν που σου χάρισε το βραβείο
Ευχαριστώ Τη Φανή και την εύχομαι να είναι πάντα καλά. Οι κανόνες είναι οι εξής:  
2) Πρέπει να απαντήσεις στις ερωτήσεις που θα σου δοθούν. 
3) Πρέπει να βραβεύσεις άλλα blogs. 
4) Πρέπει να ακολουθήσεις τα blogs που βράβευσες. 
Οι απαντήσεις: 
1) Το αγαπημένο μου φαγητό: Κοζανίτικα γιαπράκια 
 2) Δεν μου αρέσει στους ανθρώπους:  Η υποκρισία, η ψευτιά 
 3) Μου αρέσει οι άνθρωποι με τους οποίους κάνω παρέα: να είναι απλοί, γελαστοί και ζεστοί!!!
4) Με ηρεμεί:Το διάβασμα και η δημιουργία'
 5) Αγαπώ: Όλους τους τους ανθρώπους χωρίς καμία διάκρυση
6) Με νευριάζει: Η ακαταστασία και το ψέμα
 7) Δεν αποχωρίζομαι ποτέ (αντικείμενο): Δεν υπάρχει αντικείμενο που να μην μπορώ να το αποχωριστώ
8) Όταν ήμουν μικρή χάζευα συστηματικά αφίσες: Μίκυ μάους και κάου μπόυς

Δίνω τα βραβεία στα εξής blog (η σειρά είναι τυχαία): 

1.Στο Κατερινάκι  http://diamadaki.blogspot.gr/
2.στις Χρυσομλελλισες http://xrysomelisses.blogspot.gr/
3.στην Έφη  http://creationspalette.blogspot.gr/
4.στη Ρένα http://diaheiros.blogspot.gr/
 5.στην Αννιώ      http://tis-annios.blogspot.gr/                        

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Τα δικά μου ρολόγια

Ένας τελάλης φώναζε δυνατά. Μας καλούσε να ετοιμαστούμε για τη μεγάλη έκθεση ρολογιών που θα γίνει στην Αθήνα. Ένα προσκλητήριο γάμου έφτασε λίγο αργότερα για τον ίδιο λόγο. Και εγώ άρχισα να ντρέπομαι. Είναι δυνατόν να μην στείλω ακόμη τη δική μου συμμετοχή; Όλες οι φίλες ετοίμασαν τα ρολόγια τους.Τόσο όμορφα όλα. Θα μάθω και εγώ να κάνω κατασκευές. Πάω λοιπόν στο εργαστήρι της Ανθούλας και ζήτησα να γίνω μαθήτρια. Τα πρώτα μου έργα τι άλλο; Ρολόγια. Ιδού:

 
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να ετοιμάσω άλλα. Δέχομαι όμως την πρόσκληση και θα βρεθώ στην Αθήνα να βοηθήσω με τις μικρές μου δυνάμεις .
      Ελπίζω εκεί να δω φίλες που μου είναι γνωστές μόνο από το internet για να δώσουμε πνοή και χαρά στις Χρυσομέλισσες και στη δράση Ελληνίδων μπλόγκερ που είχαν την ιδέα αυτή. Πρέπει για άλλη μία φορά να αποδείξουμε ότι όλες μαζί μπορούμε. Πρέπει για άλλη μία φορά να χαρίσουμε χαμόγελα σε παιδιά που τόσο το έχουν ανάγκη.
                   Φιλιά σε όλες

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Η αγάπη ποτέ δεν χάνεται....Λάμπει

Χθες ήμασταν από τις 6.00΄ το πρωί στο Σκούφο. Έπρεπε να στίσουμε τα προϊόντα που θα πουλούσαμε στην εκδήλωση για τη Λάμψη και να τακτοποιήσουμε το μαγαζί. Σε λίγη ώρα άρχισαν να έρχονται τα κορίτσια για βοήθεια. Τα προϊόντα πλήθαιναν και η χαρά μας μεγάλωνε. Η τοποθεσία ήταν πολύ καλή.Πέρασμα. Αρχίσαμε να πουλάμε από πολύ νωρίς και φοβόμασταν ότι δεν θα έμενε τίποτα για το απόγευμα. Αυτό που γινόταν όμως δεν είχε προηγούμενο. Όλο και κάποια κυρία ερχόταν και έφερνε προϊόντα για πώληση ή κεράσματα. Οι καφέδες και τα αναψυκτικά άρχισαν από το πρωί στις 11.00΄. Το αποκορύφωμα ήταν στις 6.00΄ και μετά. Ο κόσμος ήταν τόσο πολύς που υπήρχε το αδιαχώρητο. Ήταν αδύνατο να εξυπηρετηθούν όλοι όπως έπρεπε. Ζητώ συγνώμη από φίλους και γνωστούς που τυχόν δεν εξυπηρετήθηκαν. Είμαι όμως σίγουρη ότι ήρθαν σε μας για ένα και μόνο σκοπό. Να καταθέσουν την αγάπη τους προσφέροντας το ποσό των 5 ευρώ για να σωθούν παιδιά που έχουν την ανάγκη μας. Η αγάπη δε λείπει από κανέναν. Όσο και αν οι καιροί είναι δύσκολοι φάνηκε για μια ακόμη φορά ότι υπάρχει ελπίδα. Φωτογραφίες δεν έβγαλα. Δεν έχω να σας δείξω. ΄Ισως άλλες φίλες να παρουσιάσουν.
       Κλείνοντας θέλω να απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες εσάς που συμβάλατε με οποιονδήποτε τρόπο για την πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης. Η χαρά μου και η συγκίνηση ήταν μεγάλη όταν άκουσα ότι με το ποσό που συγκεντρώθηκε θα μπορέσουν να γίνουν τέσσερις μεταμοσχεύσεις παιδιών. Εύχομαι υγεία σε όλους μας και μακάρι να μην υπήρχαν μανούλες να δακρύζουν για τον πόνο του παιδιού τους.  Την αγάπη μου και τα φιλιά μου σε όλες σας. Γιατί ένας κούκος δε φέρνει την ΄Ανοιξη.

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

Ένα ξεχωριστό καλοκαίρι

    Την θάλασσα φέτος δεν την είδα. Με κέρδισε το βουνό και συγκεκριμένα η Δυτική Μακεδονία. Περάσαμε όμορφα δεν μπορώ να πω. Γιορτές αρκετές μέσα στο Καλοκαίρι και παντού χαρές και πανηγύρια. Εκδρομούλες κοντινές και δουλειές καλοκαιρινές σαν τα μυρμήγκια που μαζεύουν για το Χειμώνα.
      Έκανα μαρμελάδες ροδάκινο και χυλοπίτες. Μη νομίζετε όμως ότι δούλεψα μόνη μου. Μια επίσκεψη στο Βελβεντό με τα πολύ νόστιμα ροδάκινα. Ένα ολόκληρο συνεργείο οργανώθηκε εκεί (ξαδέρφες, ανιψιά, η πεθερά της ξαδέρφης μου και εγώ  φυσικά) και αφού τα ροδάκινα ήρθαν φρέσκα κομμένα από τον οπωρώνα

Πλύθηκαν ,καθαρίστηκαν

κόπηκαν σε κομμάτια

και έβρασαν στο καζάνι με ζάχαρη λίγο ξυνό και άρωμα αμπαρόριζας.
και όταν η μαρμελάδα ήταν έτοιμη μπήκε σε καθαρά και αποστειρωμένα βάζα και σφραγίστηκαν
κολλήθηκαν πάνω μικρές ετικέτες στολίστηκαν λιγάκι και έτοιμες οι μαρμελάδες μου.
Δεύτερο συνεργείο στήθηκε στο σπίτι στο χωριό. Ήρθαν εκεί η μανούλα μου και δύο από τις αδελφές μου για να βοηθήσουν στην παρασκευή χυλοπιτών. Οι χυλοπίτες θέλουν πολύ καλό ζύμωμα. Παρασκευάζονται με αλεύρι, λίγο αλάτι, αυγά και γάλα. Η ζύμη πρέπει να είναι πολύ σφιχτή. Θυμάμαι παιδί ακόμα ερχόταν στο σπίτι οι θείες μου και άνοιγαν τα φύλλα με τις ξυλόβεργες και τα απλώναν σε καθαρά σεντόνια . Αφού στέγνωναν λίγο τα δίπλωναν προσεκτικά και τα κόβανε με το μαχαίρι. Σήμερα

Με τη βοήθεια της μηχανής  που φαίνεται στη φωτογραφία ανοίξαμε φύλλα 


αφού στέγνωσαν λίγο κόπηκαν σε λωρίδες

και απλώθηκαν να στεγνώσουν. Μετά το στέγνωμα

μπήκαν σε σακουλάκια του μισού κιλού και έτοιμες και οι χυλοπίτες.
     Όλα περίμεναν υπομονετικά στο χωριό για νά ρθουν να συναντήσουν κι άλλα προϊόντα που παρασκευάστηκαν από άλλες φίλες και να διατεθούν υπέρ της Λάμψης.
                                                      
     Εμείς παρασκευάσαμε εσείς ελάτε να βοηθήσετε αγοράζοντας τα προϊόντα για να βοηθήσουμε στο έργο της Λάμψης. Γιατί αξίζει να βλέπουμε παντού χαμόγελα.















Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

Ένα πανέμορφο 10ήμερο στην Πρωτεύουσα

Μία ανάρτηση που έπρεπε να γίνει στις αρχές του καλοκαιριού αλλά λόγοι τεχνικοί ( μου χάλασε ο υπολογιστής) δεν μου το επέτρεψαν. Την κάνω τώρα για να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά τις φίλες μου Κλαυδία και Βίκυ για την όμορφη φιλοξενία τους. Φιλάκια και στις δύο. Σας θυμάμαι πάντα.
         Ελλάς το μεγαλείο σου ακούμε κάθε τόσο από στόματα συμπολιτών μας. Το ίδιο αναφώνησα και εγώ όταν βρέθηκα ως μάρτυρας σε δικαστήριο. Ήταν υπόθεση της υπηρεσίας μου και ήμουν η μόνη μάρτυς. Πέντε φορές πήρε αναβολή και τις πέντε εγώ εκεί. Αποίκω που λένε. Και κάθε φορά για διαφορετικούς λόγους η αναβολή. (Χαρτιά από γιατρούς, απουσία στο εξωτερικό κ.λ.π.)  Αυτή τη φορά μίλησα. Αν εγώ δεν προσέλθω στο δικαστήριο τι επιπτώσεις θα έχω; Απάντηση από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου: "΄Εχετε δίκαιο αλλά και οι δικαζόμενοι έχουν δικαιώματα". Έφυγα αγανακτισμένη. Η περίπτωση με ταλαιπωρεί δυόμιση χρόνια τώρα. Σε λίγες ώρες φεύγω ταξίδι. Πρέπει να ηρεμήσω. Πρέπει να χαρώ τη διαδρομή και όλα όσα θα ακολουθήσουν. Μαζί μου πάντα το άλλο μου μισό.
Φθάσαμε στην Αθήνα αργά το βράδυ. Η πρώτη αγκαλιά που μας περίμενε ήταν αυτή της κόρης μου. Η χαρά μου απερίγραπτη. . Βόλτες, χαρές πολλές, επισκέψεις σε αξιοθέατα της πόλης και όχι μόνο. Πρώτη επίσκεψη  στο κέντρο της πόλης. Περπατήσαμε κάτω από την Ακρόπολη από την οδό  Διονυσίου του Αρεοπαγίτου μέχρι την Αποστ. Παύλου. Απολαύσαμε έναν όμορφο περίπατο και θαυμάσαμε την Ακρόπολη φωτισμένη απολαμβάνοντας το ποτό μας σε καφετέρια στους πρόποδες της. Επισκεφτήκαμε επίσης και θαυμάσαμε το Μουσείο της Ακρόπολης.
Δεύτερη επίσκεψη το Μικρολίμανο στον Πειραιά. Η Καστέλα δέσποζε από ψηλά και ο Πειραιάς απλωνόταν κατά μήκος της παραλίας. Στη συνέχεια πήγαμε στο Φλοίσβο και επισκεφτήκαμε  το πλωτό ναυτικό μουσείο. Το θωρηκτό Αβέρωφ το πιο ζωντανό κομμάτι της Ιστορίας του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Η φωτογραφία είναι  της ιστοσελίδας του μουσείου

Άλλος προορισμός μας τα Τουρκοβούνια και το Αττικό Άλσος από όπου απολαύσαμε μια υπέροχη θέα.΄
Τέλος επισκεφτήκαμε το Άλσος του Παπάγου το οποίο βρίσκεται σε μια τοποθεσία γεμάτο πεύκα όπου απολαύσαμε τον καφέ μας.
 Εδώ δεν τελειώνει το ταξίδι μας στην Αθήνα. Τα καλύτερα τα άφησα για το τέλος.Επισκέφτηκα φίλες μου το εργαστήρι στις Χρυσομέλισσες. Είναι ένας ζεστός χώρος που φιλοξενεί και διδάσκει ένα σωρό πράγματα σε πολλές κυρίες.
Στο εργαστήρι στις Χρυσομέλισσες
        Αν θέλετε να κάνετε έναν περίπατο στην Πλάκα, το Μοναστηράκι, και το Θησείο σας προτείνω να έχετε για ξεναγό σας την Κλαυδία από τις Χρυσομέλισσες. Εμένα μου έκανε τη χάρη και με ξενάγησε δύο απογεύματα παρακαλώ και μου έδειξε όλα τα αξιοθέατα των παραπάνω περιοχών .Τέτοια ξενάγηση δεν είχα ποτέ. Ούτε όταν κάποια χρονιά επισκεφτήκαμε την Αθήνα και είχαμε μαζί μας επαγγελματία ξεναγό. Είχε μάλιστα την ευγενή καλοσύνη να μου δώσει γραπτά σε ένθετο όλα όσα μου έλεγε . Κλαυδία μου σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για την παρέα που μας πρόσφερες αυτές τις δύο μέρες, για τον κόπο που έκανες να μας ξεναγείς τόσες ώρες και για τη φιλοξενία σου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω και στη Λυδία υποσχόμενη να ανταποδώσω το συντομότερο.
  Θα ήθελα να είχα το χρόνο  να σας ξεναγήσω εγώ στα μνημεία των Αθηνών αλλά δεν είμαι καθόλου καλή σε αυτά. Γι αυτό σας δείχνω μόνο λίγες φωτογραφίες για να πάρετε μία γεύση.









   Δε θα ξεχνούσα όμως με τίποτα τη φίλη μου Βίκυ την ποδηλάτισσα. Αυτό το διάστημα όπως γνωρίζουμε όλες μας κάνει τις διακοπές της. Ένα τηλεφώνημα, μια πρόσκληση και νάμαι στο εξωχικό της Βίκυς. Μια αγκαλιά ανοιχτή μας δέχτηκε με χαρές και γέλια και περάσαμε ένα υπέροχο απόγευμα παρέα τα δύο ζευγάρια. Βικούλα μου σ' ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία σου και περιμένουμε να κάνουμε όλοι μαζί (συν ζεύγος Χριστοδούλου) την εκδρομή στη Δυτ. Μακεδονία.

Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Αγιογραφία - Ζωγραφική - Χορός

        Μύρισε καλοκαιράκι και σε λίγο καιρό τα παιδιά θα πετάξουν τσάντες και βιβλία και θα ξεχυθούν στις παραλίες και στα βουνά. Έτσι και μεις σαν καλές μαθήτριες τελειώσαμε τα μαθήματα του χειμώνα.
       Ένας μικρός απολογισμός όλων όσων έγιναν στη χρονιά που πέρασε.
       1. Τα μαθήματα της Αγιογραφίας έγιναν στην εκκλησία των Τριών Ιεραρχών στο τέρμα της Βούλγαρη. Δασκάλες μας και φέτος ήταν η φίλη μας Ρένα και η κ. Αλίκη. Όλη τη χρονιά ήμασταν ένα τμήμα πολύ καλό με μεγάλο ενδιαφέρον για την Αγιογραφία. Η δική μου συμμετοχή στο μάθημα είχε το παρακάτω αποτέλεσμα
Παναγία η Καρδιώτισσα διαστάσεις μήκος 20 cm  ύψος  28 cm

Η Αγία Παρασκευή διαστάσεις μήκος 25 cm και ύψος  34cm

Ο Μυστικός Δείπνος διαστάσεις μήκος 98 cm και ύψος 58 cm
Οι εικόνες είναι ζωγραφισμένες με χρώματα αγιογραφίας σε σκόνη, διαλυμένες σε κρόκο αυγού. Οι δύο πρώτες έχουν φύλλο ψευδόχρυσου ενώ ο Μυστικός Δείπνος έχει φύλλο Χρυσού.Η εικόνα αυτή ήταν επιθυμία της μανούλας μου. Στην αρχή ήμουν πολύ διστακτική αλλά η Ρένα μου έδωσε μεγάλο θάρρος για να το προσπαθήσω.Λόγω των διαστάσεών της δεν ήταν δυνατή η μεταφορά της στο χώρο των μαθημάτων. Την δούλευα στο σπίτι. Η δασκάλα μου η κ. Ρένα είχε την επίβλεψη. Ερχόταν σε τακτά χρονικά διαστήματα και παρακολουθούσε την πορεία του έργου. Της είμαι ευγνώμων γι αυτό και της απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ.
    Σε όσες φίλες άρεσε η δουλειά μου και θέλουν μπορούν να βάλουν όποια εικόνα θέλουν στα μπλογκ τους.
     2. Στις 20 και 21 Απριλίου μας δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσουμε ένα σεμινάριο ζωγραφικής από την φίλη μας Μαρία Βιλλιώτη http://pnoestexnis.blogspot.gr/. Το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες μας και μας γέμισε χαρά και ικανοποίηση.

Αριστερά το αρχικό σχέδιο και δεξιά το δικό μου
   3. Και τέλος κάθε Τετάρτη στον Κοινωνικό σύνδεσμο Χαριλάου κάναμε μαθήματα παραδοσιακού χορού.
Παρουσίαση του χορευτικού τμήματος σε εκδήλωση του 5ου Δημοτικού Διαμερίσματος
Πήραμε μέρος σε αρκετές εκδηλώσεις φέτος με αποκορύφωμα τις εκδηλώσεις στη Ν. Ελβετία "Τα Χαριλιώτικα" που θα γίνουν τέλους Ιουνίου.Σας περιμένουμε. Καλό Καλοκαίρι σε όλους και όλες .


Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Απολογισμός του bazaar στην Πάτρα - Βραβεία

     Το bazaar στην Πάτρα τελείωσε. Το στήσιμό του, την πορεία του, το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας τα μάθατε από τις φίλες μας Φωτεινή που ήταν η οργανώτρια αυτής της εκδήλωσης, Ρένα η ψυχή αυτών των οργανώσεων, Βίκυ η Ρεπόρτερ μας η οποία παρουσίασε τόσο ζωντανά όλες τις μέρες μας εκεί. Στο μπαζάρ γνώρισα και την Κλαυδία από τις Χρυσομέλισσες. Μια Χρυσομέλισσα πραγματική, η οποία προσφέρει στο Αντωνοπούλειο Ίδρυμα όπως μας αποκάλυψε η κυρία Νικολίτσα και με άλλους τρόπους.
     Εγώ θα σταθώ σήμερα στους ανθρώπους που ίδρυσαν το Αντωνοπούλειο και που παλεύουν με κάθε τρόπο να το κρατήσουν. Δε σας κρύβω ότι όταν πάτησα το πόδι μου στην Πάτρα δε γνώριζα το παραμικρό για το ίδρυμα. Σκεφτόμουν ότι εδώ ήρθαμε για να προσφέρουμε ένα χέρι βοήθειας στην ΄Εκθεση. Είχα κάνει μεγάλο λάθος. Για μένα αυτή η επίσκεψη είναι ένα μάθημα ζωής.
      Μια οικογένεια, η οικογένεια Αντωνοπούλου, ενώ δοκιμάστηκε τόσο σκληρά από τη ζωή, χάνοντας τρία προσφιλή πρόσωπα σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα, οπλίστηκε με τέτοια δύναμη ώστε να αποφασίσει να ιδρύσει ένα τέτοιο έργο. Η κατασκευή ενός κτιρίου ( το οικόπεδο ήταν δωρεά της νονάς του μικρού Γιάννη) για το οποίο χρειάστηκαν πάρα πολλά χρήματα και χρειάζονται ακόμη πολλά για τη αποπεράτωσή του και η φροντίδα 6-8 παιδιών  με νοητική υστέρηση δεν είναι λίγο πράγμα. Το ίδρυμα κατά ομολογία των ιδρυτών του δεν επιδοτείται από το Δημόσιο και τα έξοδα είναι πολλά. Παλεύουν όμως με όλες τους τις δυνάμεις δουλεύοντας όλοι τους από το πρωί μέχρι το βράδυ σε κτήματα, κάνοντας  κατασκευές κάθε είδους τις οποίες διαθέτουν σε μπαζάρ, δέχονται προσφορές συνανθρώπων τους και τα εισοδήματα πάνε όλα στο ίδρυμα. Εκείνο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι η απλότητα αυτών των ανθρώπων το πόσο εύκολα μας άνοιξαν τα σπίτια τους και μας καλοδέχτηκαν λες και μας γνώριζαν από χρόνια. Άνοιξαν την αγκαλιά τους και από την πρώτη κιόλας στιγμή νιώσαμε ότι βρισκόμασταν σε ένα περιβάλλον οικείο και ζεστό.
     Την πρώτη μέρα που έγινε το στήσιμο η κυρία Νικολίτσα και η κυρία Γεωργία ήταν πρώτες εκεί και καθάριζαν το χώρο που θα στηνόταν η Έκθεση. Καθ' όλη τη διάρκεια της έκθεσης ήταν εκεί συντόνιζαν τα πάντα και εργάζονταν χωρίς σταματημό. Ο κύριος Ανδρέας ένας άνθρωπος γλυκός και ήρεμος και τα παιδιά τους Κωνσταντίνος και Γιάννης ήταν όλοι εκεί.
      Δεν θα σας κουράσω άλλο γράφοντας περισσότερα. Θέλω όμως να εκφράσω από εδώ ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένεια Αντωνοπούλου για την τόσο άξια κοινωνική προσφορά τους και για την φιλοξενία που μας πρόσφεραν. Τολμώ να πω ότι αυτούς τους ανθρώπους τους αγάπησα και τους εύχομαι με όλη μου την ψυχή ο Θεός να τους δίνει δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουν το έργο τους .

      Πριν από αρκετές μέρες δέχτηκα με χαρά βραβείο από τις φίλες

Χριστίνα http://neraidodimiourgies37.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html
Σούλα http://kallitexnimatadimiourgies.blogspot.gr/2013/05/3o.html και
Μαίρη http://merrymarystories.blogspot.gr/
σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια. Με συγχωρείτε που άργησα να τα ανακοινώσω αλλά δεν είχα χρόνο.
 

Οι κανόνες είναι οι εξής:
1)Αναφέρεις ποιος σου χάρισε το βραβείο και τον ευχαριστείς.
2)Απάντησε στις ερωτήσεις.
3)Δίνεις με τη σειρά σου βραβείο σε 11 blog με λιγότερα από 200 μέλη.
4) Ενημέρωσε τους για το βραβείο.
5)Ακολουθείς το blog που σου το χάρισε.

Οι ερωτήσεις:
1)Τι σας οδήγησε να ξεκινήσετε το blog σας.
2)Ποιο το θέμα του blog σας/με τι ασχολείται.
3)Από που βρίσκετε την έμπνευσή σας.
4)Σχεδιάζετε από πριν το περιεχόμενο του blog σας;
5)Έχετε νέες ιδέες για το blog σας;
6)Πόσο χρόνο αφιερώνεται στο blog σας;
7)Ποια είναι η καλύτερη στιγμή για εσάς να δημιουργήσετε;
8)Τι θα θέλατε να ξέρει ο κόσμος για εσάς;
9)Ποια είναι τα χόμπι σας.
Οι απαντήσεις μου:
1.Δεν ήξερα τίποτα για τα blogs. Με παρότρυναν τα κορίτσια όταν έγινε η έκθεση με τα συρτάρια στη Θεσσαλονίκη
2.Με οτιδήποτε γίνεται με το χέρι. Αγιογραφίες, Ψηφιδωτά, Χαλκογραφίες, ζωγραφική, πλεκτά, κατασκευές με διάφορα υλικά
3.Βλέποντας άλλα blog από περιοδικά, από ιδέες φίλων.
4.΄Οχι
5.Ότι προκύψει
7.Δεν υπάρχει συγκεκριμένη στιγμή
8.Είμαι σύζυγος, μητέρα,συνταξιούχος, νοικοκυρά και στον ελεύθερο χρόνο μου προσπαθώ να δημιουργώ οτιδήποτε και να διαβάζω
9. Το διάβασμα, η Αγιογραφία, το ψηφιδωτό,το πλεκτό, τα ταξίδια
Με τη σειρά μου το χαρίζω στις φίλες:

  1.  Μάρσια http://ligo-apo-mena.blogspot.gr
  2.  Ελένη http://toplextompiskoto.blogspot.gr/
  3. Μαρίαhttp://morphoplasies.blogspot.gr
  4.  Βίκυ http://bikiousa.blogspot.gr/
  5. Μαρία http://kolokithesmarias.blogspot.gr/
  6. Αναστασία http://tourtitsesalliws.blogspot.gr/
  7. Γλυκερία http://ergatexnisglykeria.blogspot.gr/

και ένα ακόμη βραβείο από τη φίλη
                                                   
Κρίστυ http://christiesart.blogspot.gr/2013/04/craftland.html Σ' ευχαριστώ πολύ Κρίστυ.
Και στη συνέχεια να γράψω 11 πράγματα για τον εαυτό μου. 
1.Είμαι από την Κοζάνη και μένω μόνιμα στην Θεσσαλονίκη
2.Είμαι παντρεμένη με τον Βαγγέλη και έχω δύο απίθανα παιδιά τον Αλέξανδρο και τη Μαρία
3.Μου αρέσουν οι καλές παρέες και έχω πολλούς φίλους
4.μου αρέσει να ασχολούμαι με πολλά πράγματα και να γεμίζω το χρόνο μου με αυτά.
5.Θέλω να υπάρχει τάξη σε όλα τα πράγματα μέσα στο σπίτι.
6.Μου αρέσει το διάβασμα
7.Αγαπώ τα ταξίδια αλλά μέχρι πριν τρία σχεδόν χρόνια δεν είχα το χρόνο τώρα που έχω χρόνο έχουμε κρίση.
8.Βάζω προτεραιότητα στις ανάγκες των άλλων και όχι στις δικές μου.
9.Μου αρέσει η θάλασσα αλλά μου αρέσει εξίσου και το βουνό .
10.Μου αρέσει να μαγειρεύω και να φτιάχνω πίτες και γλυκά αλλά βαριέμαι στη συνέχεια να πλένω όλα  εκείνα τα σκεύη που λερώνουν
11.Και τέλος είμαι λιχούδα και λαίμαργη γι αυτό δεν μπορώ να χάσω κιλά. Με την σειρά μου χαρίζω το βραβείο σε όλες τις περαπάνω φίλες.
Εδώ θα σας αφήσω. πρέπει να ενημερώσω τις φίλες για τα βραβειάκια τους

Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Επιθυμώ να μπω στην ορχήστρα σας. Με θέλετε;


Αγαπητοί -ές φίλοι -ες είχα πάνω από 15 μέρες να πλησιάσω τον Η/Υ μου. Μόλις τώρα μου δόθηκε η ευκαιρία και νά 'μαι και πάλι εδώ να στείλω τις ευχές μου σε όλους σας. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ  ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ με υγεία και ευτυχία σε όλο τον κόσμο.
    Οι μέρες του Πάσχα για μένα και την οικογένειά μου πέρασαν πολύ ευχάριστα. Αφιέρωσα όλο το χρόνο μου για την Εκκλησία, μου αρέσει πάρα πολύ η Μ.Εβδομάδα, τον άντρα μου και τα παιδιά μου. Ήθελα αυτές τις μέρες να βλέπω μόνο χαρούμενα  πρόσωπα. Ο οβελίας ψήθηκε στο χωριό με όλο το σόι. Μάνα, αδέλφια, κουνιάδια, ανήψια όλοι εκεί.
Τα κόκκινα αυγά σπάζανε λέγοντας ο ένας τον άλλο ευχές και τα τσουρέκια που έκανα την Μ.Τετάρτη είχαν την τιμητική τους στα πρωϊνά μας.

    Με την επιστροφή μας με περίμενε στο σπίτι μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Μια κάρτα με ευχές και ένας πανέμορφος δίσκος φτιαγμένος από τα χεράκια της φίλης μας Βίκυς της Ποδηλάτισσας. Μου τον έστειλε για τη γιορτή μου. Βίκυ μου σ'ευχαριστώ πολύ και από εδώ.



    Και τώρα ήρθε η στιγμή να μπω στο θέμα της επικεφαλίδας. Επιθυμώ να είμαι ένα μέλος της ορχήστρας της φίλης μας της Ρένας. Έκανα μαθήματα ακορντεόν και είμαι έτοιμη. Είναι το όργανο που αγαπούσα από μικρή και ακόμα αγαπώ πάρα πολύ.. Μη με μπερδέψετε με τον γεράκο της φίλης μας της Βίκυς http://podilatisa.blogspot.gr/. Όχι.  Το ακορντεόν μου είναι φτιαγμένο από τα χεράκια μου και είναι ένα ακορντεόν κουμπαράς. Θα πάει στην Πάτρα. Θα τον συνοδέψω εγώ η ίδια με την υπόλοιπη ορχήστρα.

Τα κομάτια έγιναν πρώτα από χαρτόνι
                                   


Αφού συναρμολογήθηκε η φυσούνα κόλλησα τα πλαϊνά και τα επένδυσα με πηλό . Τον πηλό τον δούλεψα για πρώτη φορά και με πρόδωσε.  Έσκασε σε διάφορα σημεία και με παίδεψε να τον κολλήσω.


Το αποτέλεσμα είναι αυτό. Δεν ξέρω αν αρέσει την αρχηγό της ορχήστρας μας αλλά εγώ έκανα  ότι ήταν δυνατό.

Η φυσούνα ανοιγμένη στο πάνω μέρος

Η φυσούνα ανοιγμένη πάνω κάτω
                                   
Δεν θα έβαζα και την υπογραφή μου;

     Αύριο είναι η γιορτή της Μητέρας. Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου. Χρόνια πολλά σε όλες σας. Χρόνια πολλά στη δική μου μανούλα που της χρωστάω πάρα πολλά και της χαρίζω ένα μικρό μπουκέτο τριαντάφυλλα με όλη μου την αγάπη και τα φιλιά μου.



Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Επίσκεψη στο Bazaar της Πτολεμαϊδας


Δυό πολύ γλυκιές κυρίες η Μαρία και η Χρυσούλα αποφάσισαν να δουλέψουν μέρες ολόκληρες και να κάνουν ένα bazaar για να ενισχύσουν το κοινωνικό παντοπωλείο της Πτολεμαϊδας. Αποφασίσαμε και μεις τέσσερις φίλες από Θεσσαλονίκη να κάνουμε μία επίσκεψη στις κυρίες και να ενισχύσουμε την προσπάθειά τους. Ξεκινήσαμε το πρωί της Τετάρτης και νά ΄μαστε στο χώρο.
Ένα μέρος από τις λαμπάδες των κοριτσιών.


DSC00109.JPG
Πύλινα και γυάλινα αντικείμενα στολισμένα με ντεκουπάζ και  κρακελέ.



Δίσκοι πανέμορφοι φτιαγμένοι με ντεπουπάζ

Αυγά στολισμένα με πασχαλινές εικόνες έτοιμα να κρύψουν ένα δωράκι μέσα τους

Και μεις από αριστερά η Χρυσούλα, η Γλυκερία, η Ρένα, η Γιούλα και η Μαρία.
          Όπως βλέπετε στις φωτό τα αντικείμενα που εκθέτουν τα κορίτσια είναι πολλά και τα περισσότερα  είναι φτιαγμένα από τις ίδιες . Είδαμε βέβαια και πολλές προσφορές από φίλες Blogers. Κορίτσια αξίζετε όλες συγχαρητήρια.Κάθε προσφορά αλληλεγγύης δίνει δύναμη σε όλους μας να συνεχίσουμε. Φιλάκια πολλά σε όλες σας και σας εύχομαι ένα καλό Σαββατοκύριακο.