Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Δωράκια Χριστουγέννων

    Οι γιορτές πλησιάζουν και γω περιμένω με λαχτάρα τον ερχομό της κόρης μου από την ξελογιάστρα Αθήνα. Σκέφτηκα πριν έρθει να της κάνω μια μικρή έκπληξη.
 Κάθε χρόνο μου έλεγε ότι ετοίμαζε μικρά δωράκια για τα παιδιά της. Παιδιά της τάξης της. Είναι 26 τον αριθμό και να της ζήσουνε. Η έκπληξή μου λοιπόν ήταν να της ετοιμάσω φέτος εγώ αυτά τα δωράκια. Κάθησα λοιπόν και της ετοίμασα
                                    

                                     

                                       

                                       

                                       

μαγνητάκια για να στολίσουν ένα σημείο του σπιτιού τους και να θυμούνται όλες τις γιορτές ότι η δασκάλα τους τα αγαπά και τα εύχεται να περάσουν καλές γιορτές, χαρούμενες και ευτυχισμένες με τις οικογένειές τους.
     Τα μαγνητάκια είναι φτιαγμένα με ανακυκλώσιμα υλικά. Παλιά καπάκια από βάζα διακοσμημένα με την τεχνική της χαρτοπετσέτας. Πρώτη φορά δούλεψα αυτή την τεχνική και μου άρεσε.
Στη συνέχεια έκανα βάζα





τα οποία έδωσα μαζί με ημερολόγια εικόνες  για το μπαζάρ της Στ΄ τάξης του Σχολείου του συζύγου μου.
        Την Παρασκευή επιτέλους στόλισα και το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σπίτι μου. Κάτω από το δέντρο τοποθέτησα την φάτνη. Είναι ένα πανέμορφο παλιό συρτάρι.Το αγόρασα από την έκθεση.΄


Τη Δευτέρα είχαμε το τελευταίο μάθημα αγιογραφίας. Ανταλλάξαμε μεταξύ μας ευχές  για Καλά Χριστούγεννα και η χαρά μου ήταν ανέλπιστη και απερίγραπτη όταν δέχτηκα δύο δωράκια από τις φίλες μου Μάγδα http://ergoxeiromadrinas.blogspot.gr/ και Εύα http://evakolia.blogspot.gr/. Κορίτσια με συγκινήσατε πάρα πολύ και σας ευχαριστώ.


Αγαπητές φίλες θα ήθελα να περάσω από τα σπιτάκια όλων σας για ένα γεια μία ευχή. Αυτό όμως είναι αδύνατο γι αυτό από εδώ θα ευχηθώ σε όλες σας να περάσετε Καλά Χριστούγεννα χαρούμενα και ευτυχισμένα με αυτούς που αγαπάτε και ο καινούριος χρόνος να χαρίζει σ'  όλο τον κόσμο υγεία χαρά και ευτυχία. Φιλάκια.

      

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Το ταξίδι με τους κουμπαράδες τελείωσε.

         Μέρες τώρα ανοίγω τον Η/Υ για να κάνω ανάρτηση και αντί γι' αυτό κάθομαι και διαβάζω τις αναρτήσεις των κοριτσιών που παραυρέθηκαν σ' αυτή τη γιορτή. Δε χορταίνω να διαβάζω εντυπώσεις και  σχόλια.
         Μπήκα στη μπλογκογειτονιά  μετά την έκθεση των συρταριών και δεν πίστευα τι θα ακολουθούσε. Η ΡΕΝΑ για μια ακόμη φορά κάνοντας την πρόσκληση για τους κουμπαράδες κατάφερε να μας κινητοποιήσει  όλες  και να ανταποκριθούμε από όποιο μέρος της Ελλάδας και αν βρισκόμαστε.
         Η γιορτή για μας ξεκίνησε τρεις εβδομάδες πρίν την έναρξη της έκθεσης. Για τη Ρένα και την Μαρία πολύ πιο νωρίς. Η Μαρία πρόσφερε ένα χώρο τον οποίο προορίζει για γραφείο της κόρης της και δέχτηκε όλα τα δέματα. Ακούραστη έτρεχε να παραλάβει πολλά από αυτά από το πρακτορείο.
Όταν μαζεύτηκε ένας μεγάλος αριθμός δεμάτων μας κάλεσε η Ρένα να βοηθήσουμε λίγο την κατάσταση.Έπρεπε να ανοιχτούν τα δέματα να δούμε αν οι κουμπαράδες έφτασαν σε καλή κατάσταση ή αν έπρεπε να γίνουν κάποιες διορθώσεις. Μπήκαν ταμπελάκια των δημιουργών και οι τιμές. Προσπαθήσαμε να μην υπερτιμολογήσουμε  τα έργα, αν και άξιζαν πολύ περισσότερο, με τη σκέψη ότι έπρεπε να πουληθούν για να επιτευχθεί ο σκοπός για τον οποίο έγιναν. Εξ άλλου η αγάπη τιμή δεν έχει. Εδώ δεν πρέπει να παραλείψω την φιλοξενία της Μαρίας. Μας έκανε πίτες και γλυκά  μας πρόσφερε ζεστό καφέ και αναψυκτικά. Δεν περάσαμε και άσχημα δηλαδή!!!!!


        Την προπαραμονή της έκθεσης φτάσαν και κάποιες φίλες από άλλα μέρη της Ελλάδας. Βγήκαμε λοιπόν σε μια μουσικοταβέρνα. Περάσαμε πάρα πολύ καλά. Φιλάκια κορίτσια!!!!
         Και ήρθε η μέρα του στησίματος της έκθεσης. Σαν τις μέλισσες μαζευτήκαμε ένα σωρό κοπέλες (δεν βάζω ονόματα για να μην ξεχάσω καμία και παρεξηγηθώ) και ξεκινήσαμε τη δουλειά. Πολλές δεν γνωριζόμασταν μεταξύ μας αλλά φερόμασταν σαν φίλες από παλιά. Σε λίγες ώρες όλα ήταν τέλεια. Ένας όμορφος κόσμος από κουμπαράδες περίμενε ν΄ ανοίξει την αγκαλιά του στους αγοραστές.














         Την  επομένη η μέρα ήταν βροχερή. Εμείς όμως πήγαμε για καφέ στο λιμάνι.



          Το απόγευμα άνοιξε η πόρτα της έκθεσης στο Βαφοπούλειο Πνευματικό κέντρο.Παρ΄ όλη τη βροχή ο κόσμος ανταποκρίθηκε. Η αίθουσα ήταν κατάμεστη. Εμείς όλες όσες βρισκόμασταν εκεί σαν καλές οικοδέσποινες ενημερώναμε, βοηθούσαμε σε ότι χρειαζόταν. Χαιρόμασταν για τις γνωριμίες τις παλιές και τις καινούριες.Σ ' όλη την αίθουσα άκουγες  φωνές και γέλια. Δώρα άλλαζαν χέρια. Πήρα και γω τα δωράκια μου από τις φίλες τη Βίκυ την Ποδηλάτισσα, τη Γεωργία την Αχτίδα και την Ρένα μας. Σας ευχαριστώ κορίτσια

Ήταν μια πραγματική γιορτή. Οι κουμπαράδες έφευγαν μέσα σε κόκκινες σακούλες και πάνω σ΄αυτές ήταν κολλημένο το έργο της Μαρίας Βιλλιώτη με τον τίτλο της Δράσης.


         Οι υπόλοιπες μέρες κύλησαν γρήγορα. Η Ρένα έδωσε συνεντεύξεις στο TV ΜΑΚΕΔΟΝΊΑ και στην TV 100. Εικόνες και βίντεο στο http://morphoplasies.blogspot.gr// Παρούσα κάθε μέρα στην έκθεση. Και μη φαντασθείτε ότι καθόταν. Τα χεράκια της δεν σταματούσαν. Πότε πλέκανε πότε δούλευαν στο κομπιούτερ.



         Τελευταία μέρα της έκθεσης. Μαζέψαμε ότι έμεινε τα κλείσαμε στα πακέτα και φορτώθηκαν στα αυτοκίνητα της Μαρίας και της Αναστασίας.
                                           Κουμπαράδες ΤΕΛΟΣ. Και εις άλλα με υγεία. 

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

Δρόμοι κρασιού της Μακεδονίας

  Ένα τηλεφώνημα ήταν αρκετό να μας κάνει να φύγουμε απότην πόλη και να βγούμε για λίγο στην ύπαιθρο. Φύγαμε από Θεσσαλονίκη το πρωί  με προορισμό τον Άγιο Παντελεήμονα της Φλώρινας. Ο καιρός ήταν καλός δεν έβρεχε δεν έκανε κρύο. Η διαδρομή ήταν πάρα πολύ όμορφη. Η φύση ντυμένη με τα φθινοπωρινά της είχε όλα τα χρώματα. Πράσινο, κίτρινο, καφέ, κόκκινο .







       Διασχίσαμε   το νομό Πέλλας και μπήκαμε στο Νομό Φλώρινας. Αφήναμε δεξιά πίσω μας το όρος Βόρας (Καϊμάκτσαλαν) χωρίς χιόνια και μπαίνοντας πάλι δεξιά βρεθήκαμε να κάνουμε το γύρω της λίμνης Βεγορίτιδας. Περάσαμε  το χωριό Άρνισσα και προχωρώντας πάντα παραλίμνια  φθάσαμε.στον Άγιο Παντελεήμονα. Είναι ένα χωριό πανέμορφο που καθρεφτίζεται στα νερά της λίμνης. Μία από τις σπουδαιότερες ασχολίες των κατοίκων του η καλλιέργεια του αμπελιού και φυσικά η παραγωγή του κρασιού και του τσίπουρου. Μας κάλεσαν λοιπόν εδώ για να δούμε πώς παρασκευάζεται το τσίπουρο και να χαρούμε μαζί τους τη φετινή  σοδειά τους.
        Ο Έλληνας φίλοι μου με Ε κεφαλαίο βρίσκει πάντα ευκαιρία να γιορτάσει το κάθε τι. Γιορτή και δω λοιπόν. Μόλις φτάσαμε στο καζάνι έτσι λένε το χώρο όπου παρασκευάζουν το τσίπουρο μας υποδέχτηκαν με χαρές και γέλια. Σε μια ψησταριά ψηνόταν σουβλάκια, μπριζόλες, κεφτεδάκια, λουκάνικα και ένα τραπέζι γεμάτο με όλα τα καλά του κόσμου.



 Ο ιδιοκτήτης του καζανιού δέχτηκε να μας πει ποια είναι η διαδικασία παρασκευής. Δυστυχώς δεν μπορώ να μεταφορτώσω το βίντεο, μου βγάζει σφάλμα, θα σας δείξω όμως φωτογραφίες του χώρου.


Το χάλκινο σκεύος επάνω είναι το καζάνι χωρητικότητας 130 κιλών όπου μπαίνει πατημενο το σταφύλι  για βράσιμο . Από κάτω φαίνεται  ο χώρος όπου μπαίνουν τα ξύλα και ανάβει η φωτιά. Όταν η θερμοκρασία του σταφυλιού που βράζει φτάσει σε σημείο βρασμού οι  υδρατμοί φεύγουν διά μέσου κάποιων σωλήνων δε φαίνονται στην εικόνα και κατευθύνονται στο δοχείο που φαίνεται κάτω.

Αυτό το δοχείο το λένε ψυγείο. Εδώ φτάνει υγροποιημένο το τσίπουρο  παγώνει τρέχει  από τη βρυσούλα που φαίνεται..
Εντύπωση μου έκαναν κάποια καδράκια που είχαν κρεμασμένα στους τοίχους 






 


Μετά  το φαγητό κάναμε μια περιήγηση στο χωριό. Είναι  πανέμορφο. 

Πλάβες των ψαράδων της Λίμνης

Προβλήτα


Εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος. Από δω φαίνεται όλη η λίμνη και όλα τα χωριά που είναι γύρω από αυτήν.





Στη λίμνη το χειμώνα βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη πουλιών






        
       Για περισσότερες πληροφορίες  για την περιοχή
http://www.youtube.com/watch?v=cITbAdXZJ3M
http://www.youtube.com/watch?v=QUNoWdyUboU