Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Άρτος ο επιούσιος

" Σαν σε όνειρο ακούγαμε το θόρυβο της ξύλινης σκάφης και το φλατσ- φλατσ του ζυμώματος. Όσο πιο έντονος ο θόρυβος τόσο πλησίαζε το τέλος του ονείρου.
   Έτοιμο!!!.Σταύρωμα του ζυμαριού, ο πλάστης πάνω στη σκάφη κατά μήκος αυτής,σκέπασμα με λευκό πανί καταπονημένο από τη χρήση και στο τέλος κάτι μάλλινο, ζεστό, όπως σκεπάζουμε στον ύπνο τα μωρά μας που με λαχτάρα περιμένουμε εννέα μήνες."
     Έτσι ξεκινάει η εισαγωγή ενός βιβλίου με τίτλο "ο κύκλος του ψωμιού" την οποία έγραψε μια παλιά μου φίλη η Χρυσάνθη. Το βιβλίο είναι μια εργασία μαθητών και μαθητριών του 1ου Γ/σίου ΄Ανω Τούμπας Θεσσαλονίκης στα πλαίσια του προγράμματος Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης το 2003.
     Την ίδια εικόνα έχω και εγώ στο μυαλό μου από τότε που ήμουν παιδί. Μεγαλωμένη σε μια πολυμελή οικογένεια θυμάμαι τη μαμά μου που ζύμωνε το πρωί, το ψωμί μία φορά την εβδομάδα το έβαζε στην πινακωτή και όταν "φούσκωνε" το πήγαινε στο φούρνο της γειτονιάς για ψήσιμο. Δύσκολη και κουραστική δουλειά. Το αποτέλεσμα όμως τη δικαίωνε.
     Μετά από τριάντα και πλέον χρόνια αποφάσισα να δοκιμάσω να φτιάξω ψωμί. Προμηθεύτηκα  προζύμι από κάποια φίλη και ξεκίνησα.
     Πρώτη δουλειά το "ανάπιασμα" του προζυμιού. Πρέπει να βάλεις αυτό που έχεις και να το ζυμώσεις με λίγο αλεύρι και  ζεστό νερό, να το σκεπάσεις για να μη κρυώσει και την άλλη μέρα είναι έτοιμο να παρασκευάσεις το ψωμί σου.
το προζύμι όταν είναι έτοιμο κάνει αυτές τις φουσκάλες όπως φαίνεται στην εικόνα

Πριν αρχίσει το ζύμωμα κρατάμε λίγο για να το χρησιμοποιήσουμε για το ανάπιασμα της επόμενης φοράς.
Σε μεγαλύτερη λεκάνη βάζουμε το αλεύρι που θέλουμε να ζυμώσουμε προσθέτουμε αλάτι το προζύμι αφού πρώτα κρατήσουμε λίγο, λίγη μαγιά μπύρας και νερό ζεστό όσο πάρει ώστε η ζύμη μας να είναι εύπλαστη και να μην κολλάει στα χέρια.

 Σ' αυτό το σημείο το σκεπάζουμε για να "γίνει" να διπλασιαστεί σε όγκο δηλαδή.







 Στη συνέχεια το πλάθουμε σε φραντζόλες ή στρόγγυλα και το αφήνουμε πάλι να διπλασιαστεί σε όγκο και τέλος φουρνίζουμε.

         Ο φούρνος μας πρέπει να είναι προθερμασμένος στους 240 βαθμούς Κελσίου. Ψήνουμε το ψωμί στους 240 βαθμούς για 20 λεπτά μετά κατεβάζουμε τη θερμοκρασία στους 200 βαθμούς και συνεχίζουμε το ψήσιμο για άλλα 25 λεπτά. Το ψωμί μας είναι έτοιμο.

Καλή όρεξη.

          Σήμερα το πρωί ο ταχυδρόμος μου χτύπησε το κουδούνι. Ένα συστημένο για σας μου είπε. Κατέβηκα το πήρα και με χαρά διαπίστωσα ότι ήταν ένα δώρο για μένα από την φίλη μου τη Μαρία http://mcubeddiapercreations.blogspot.gr/
  Τελικά βρε παιδιά ξεκινάς κάτι σαν παιγνίδι και βρίσκεσαι να αποκτάς φίλους από κει που δεν το περιμένεις. Μια ευχή σ' ένα μπλοκ, μια φιλία ένα δώρο. Χίλιες ευχές μ'αυτό το δώρο. Η φίλη μου η Μαρία μου εύχεται  ζωή -αγάπη-ελπίδα- χαμόγελο. Σ' ευχαριστώ πολύ -πολύ φίλη μου και εύχομαι και σε σένα   από καρδιάς ότι επιθυμείς. Παραθέτω το δώρο της Μαρίας





     Ένα ζάρι φτιαγμένο από τα χεράκια της. Μαρία μου μου θύμισες το τραγούδι ρίξε μια ζαριά καλή



   

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Τζάκι φτιαγμένο με μεράκι.

      Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη δώς της κλότσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινήσει.
 Έτσι ξεκινούσε η γιαγιά το παραμύθι κρατώντας στο χέρι το αδράχτι ξένοντας το μαλλί για να φτιάξει κάλτσες για το χειμώνα.

Τριγύρω της τα εγγόνια περιμένουν με υπομονή να ακούσουν τη συνέχεια του παραμυθιού της γιαγιάς. Η σκηνή εξελισσόταν συνήθως μπροστά στο τζάκι όταν η φλόγα ανέβαινε ψηλά και ζέσταινε το χώρο.



Εδώ το τζάκι δεν είναι αναμμένο. Η φωτογραφία είναι παλιά.




 το τζάκι είναι μια παλιά δουλειά μας. Φτιάχτηκε το 1991 με πολύ μεράκι και πολύ δουλειά.  Δυστυχώς δεν βρίσκεται σε δικό μας σπίτι. Το χαίρεται όμως η μαμά της κουμπάρας μου στην Κατερίνη. Όταν πάμε εκεί χειμώνα το χαιρόμαστε και εμείς λιγάκι.
         Αιτία γι αυτή την ανάρτηση είναι το τσουχτερό κρύο των ημερών.  Στο σπίτι μας ζεσταινόμαστε με φυσικό αέριο. Τι να σας πω όμως φίλες μου. Θα ήθελα τη θαλπωρή του τζακιού. Δεν πειράζει όμως, υγεία να έχουμε και αγάπη.
     Καλή χρονιά σε όλους με υγεία, ευτυχία, αγάπη.