Το bazaar στην Πάτρα τελείωσε. Το στήσιμό του, την πορεία του, το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας τα μάθατε από τις φίλες μας Φωτεινή που ήταν η οργανώτρια αυτής της εκδήλωσης, Ρένα η ψυχή αυτών των οργανώσεων, Βίκυ η Ρεπόρτερ μας η οποία παρουσίασε τόσο ζωντανά όλες τις μέρες μας εκεί. Στο μπαζάρ γνώρισα και την Κλαυδία από τις Χρυσομέλισσες. Μια Χρυσομέλισσα πραγματική, η οποία προσφέρει στο Αντωνοπούλειο Ίδρυμα όπως μας αποκάλυψε η κυρία Νικολίτσα και με άλλους τρόπους.
Εγώ θα σταθώ σήμερα στους ανθρώπους που ίδρυσαν το Αντωνοπούλειο και που παλεύουν με κάθε τρόπο να το κρατήσουν. Δε σας κρύβω ότι όταν πάτησα το πόδι μου στην Πάτρα δε γνώριζα το παραμικρό για το ίδρυμα. Σκεφτόμουν ότι εδώ ήρθαμε για να προσφέρουμε ένα χέρι βοήθειας στην ΄Εκθεση. Είχα κάνει μεγάλο λάθος. Για μένα αυτή η επίσκεψη είναι ένα μάθημα ζωής.
Μια οικογένεια, η οικογένεια Αντωνοπούλου, ενώ δοκιμάστηκε τόσο σκληρά από τη ζωή, χάνοντας τρία προσφιλή πρόσωπα σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα, οπλίστηκε με τέτοια δύναμη ώστε να αποφασίσει να ιδρύσει ένα τέτοιο έργο. Η κατασκευή ενός κτιρίου ( το οικόπεδο ήταν δωρεά της νονάς του μικρού Γιάννη) για το οποίο χρειάστηκαν πάρα πολλά χρήματα και χρειάζονται ακόμη πολλά για τη αποπεράτωσή του και η φροντίδα 6-8 παιδιών με νοητική υστέρηση δεν είναι λίγο πράγμα. Το ίδρυμα κατά ομολογία των ιδρυτών του δεν επιδοτείται από το Δημόσιο και τα έξοδα είναι πολλά. Παλεύουν όμως με όλες τους τις δυνάμεις δουλεύοντας όλοι τους από το πρωί μέχρι το βράδυ σε κτήματα, κάνοντας κατασκευές κάθε είδους τις οποίες διαθέτουν σε μπαζάρ, δέχονται προσφορές συνανθρώπων τους και τα εισοδήματα πάνε όλα στο ίδρυμα. Εκείνο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι η απλότητα αυτών των ανθρώπων το πόσο εύκολα μας άνοιξαν τα σπίτια τους και μας καλοδέχτηκαν λες και μας γνώριζαν από χρόνια. Άνοιξαν την αγκαλιά τους και από την πρώτη κιόλας στιγμή νιώσαμε ότι βρισκόμασταν σε ένα περιβάλλον οικείο και ζεστό.
Την πρώτη μέρα που έγινε το στήσιμο η κυρία Νικολίτσα και η κυρία Γεωργία ήταν πρώτες εκεί και καθάριζαν το χώρο που θα στηνόταν η Έκθεση. Καθ' όλη τη διάρκεια της έκθεσης ήταν εκεί συντόνιζαν τα πάντα και εργάζονταν χωρίς σταματημό. Ο κύριος Ανδρέας ένας άνθρωπος γλυκός και ήρεμος και τα παιδιά τους Κωνσταντίνος και Γιάννης ήταν όλοι εκεί.
Δεν θα σας κουράσω άλλο γράφοντας περισσότερα. Θέλω όμως να εκφράσω από εδώ
ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένεια Αντωνοπούλου για την τόσο άξια κοινωνική προσφορά τους και για την φιλοξενία που μας πρόσφεραν. Τολμώ να πω ότι αυτούς τους ανθρώπους τους αγάπησα και τους εύχομαι με όλη μου την ψυχή ο Θεός να τους δίνει δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουν το έργο τους .
Πριν από αρκετές μέρες δέχτηκα με χαρά βραβείο από τις φίλες
Χριστίνα
http://neraidodimiourgies37.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html
Σούλα
http://kallitexnimatadimiourgies.blogspot.gr/2013/05/3o.html και
Μαίρη
http://merrymarystories.blogspot.gr/
σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια. Με συγχωρείτε που άργησα να τα ανακοινώσω αλλά δεν είχα χρόνο.
Οι κανόνες είναι οι εξής:
1)Αναφέρεις ποιος σου χάρισε το βραβείο και τον ευχαριστείς.
2)Απάντησε στις ερωτήσεις.
3)Δίνεις με τη σειρά σου βραβείο σε 11 blog με λιγότερα από 200 μέλη.
4) Ενημέρωσε τους για το βραβείο.
5)Ακολουθείς το blog που σου το χάρισε.
Οι ερωτήσεις:
1)Τι σας οδήγησε να ξεκινήσετε το blog σας.
2)Ποιο το θέμα του blog σας/με τι ασχολείται.
3)Από που βρίσκετε την έμπνευσή σας.
4)Σχεδιάζετε από πριν το περιεχόμενο του blog σας;
5)Έχετε νέες ιδέες για το blog σας;
6)Πόσο χρόνο αφιερώνεται στο blog σας;
7)Ποια είναι η καλύτερη στιγμή για εσάς να δημιουργήσετε;
8)Τι θα θέλατε να ξέρει ο κόσμος για εσάς;
9)Ποια είναι τα χόμπι σας.
Οι απαντήσεις μου:
1.Δεν ήξερα τίποτα για τα blogs. Με παρότρυναν τα κορίτσια όταν έγινε η έκθεση με τα συρτάρια στη Θεσσαλονίκη
2.Με οτιδήποτε γίνεται με το χέρι. Αγιογραφίες, Ψηφιδωτά, Χαλκογραφίες, ζωγραφική, πλεκτά, κατασκευές με διάφορα υλικά
3.Βλέποντας άλλα blog από περιοδικά, από ιδέες φίλων.
4.΄Οχι
5.Ότι προκύψει
7.Δεν υπάρχει συγκεκριμένη στιγμή
8.Είμαι σύζυγος, μητέρα,συνταξιούχος, νοικοκυρά και στον ελεύθερο χρόνο μου προσπαθώ να δημιουργώ οτιδήποτε και να διαβάζω
9. Το διάβασμα, η Αγιογραφία, το ψηφιδωτό,το πλεκτό, τα ταξίδια
και ένα ακόμη βραβείο από τη φίλη
Και στη συνέχεια να γράψω 11 πράγματα για τον εαυτό μου.
1.Είμαι από την Κοζάνη και μένω μόνιμα στην Θεσσαλονίκη
2.Είμαι παντρεμένη με τον Βαγγέλη και έχω δύο απίθανα παιδιά τον Αλέξανδρο και τη Μαρία
3.Μου αρέσουν οι καλές παρέες και έχω πολλούς φίλους
4.μου αρέσει να ασχολούμαι με πολλά πράγματα και να γεμίζω το χρόνο μου με αυτά.
5.Θέλω να υπάρχει τάξη σε όλα τα πράγματα μέσα στο σπίτι.
6.Μου αρέσει το διάβασμα
7.Αγαπώ τα ταξίδια αλλά μέχρι πριν τρία σχεδόν χρόνια δεν είχα το χρόνο τώρα που έχω χρόνο έχουμε κρίση.
8.Βάζω προτεραιότητα στις ανάγκες των άλλων και όχι στις δικές μου.
9.Μου αρέσει η θάλασσα αλλά μου αρέσει εξίσου και το βουνό .
10.Μου αρέσει να μαγειρεύω και να φτιάχνω πίτες και γλυκά αλλά βαριέμαι στη συνέχεια να πλένω όλα εκείνα τα σκεύη που λερώνουν
11.Και τέλος είμαι λιχούδα και λαίμαργη γι αυτό δεν μπορώ να χάσω κιλά. Με την σειρά μου χαρίζω το βραβείο σε όλες τις περαπάνω φίλες.
Εδώ θα σας αφήσω. πρέπει να ενημερώσω τις φίλες για τα βραβειάκια τους
