Αποκριές στην Κοζάνη

Αγαπητές φίλες-οι Καλή Σαρακοστή. Με υγεία όλοι και όλες.
         Τις φετινές  Απόκριες αποφασίσαμε να τις περάσουμε στην Κοζάνη παρέα με την φίλη μου Ρένα και τον σύζυγό της.
          Ήταν ένα τριήμερο γεμάτο ευχάριστες στιγμές στην Πτολεμαϊδα και στην Κοζάνη. Η εκδρομή μας ξεκίνησε το Σάββατο πρωί. Μαζί μας κρατούσαμε τις προσφορές μας για το Μπαζάρ της Πτολεμαϊδας που οργανώνει η αγαπητή Μαρία  http://scrapmaria.blogspot.gr/ . Μετά από συνεννόηση μαζί της βρεθήκαμε να περνάμε ένα πολύ ευχάριστο απόγευμα στο εργαστήρι της Μαρίας παρέα με την συνεργάτιδά της τη Χρυσούλα και την φίλη μας τη Βίκη http://bikiousa.blogspot.gr/που βρέθηκε και αυτή Πτολεμαϊδα για να περάσει το τριήμερο. Περιττό να σας πω πόσο ωραία περάσαμε και τι μάθαμε σε αυτό το εργαστήρι. Τα κορίτσια ακούραστα μας έδειχναν τα έργα τους και μας μάθαιναν τις τεχνικές με τις οποίες τα δουλεύουν.Φεύγοντας μας έκαναν από ένα δωράκι έργα δικά τους.

Οι μάσκες έργα της Μαρίας

Η καρδιά και το καπέλο ήταν τα δώρα που μας χάρισαν τα κορίτσια

Οι κορνίζες μια μικρή προσφορά από μένα για το μπαζάρ της Πτολεμαϊδας

Την άλλη μέρα μετά το μεσημέρι νά μαστε στην Κοζάνη για το αποκριάτικο γλέντι.
Οι αποκριές στην Κοζάνη είναι παραδοσιακές αλλά δεν λείπει και το καυτό χιούμορ. Το απόγευμα γίνεται η παρέλαση με άρματα και καρναβαλιστές και το βράδυ ανάβουν οι φανοί σε όλες τις γειτονιές της πόλης και παντού ακούγονται τραγούδια και χοροί. Είναι αυτό που μου αρέσει πολύ στην πατρίδα μου. Οι άνθρωποι εκεί είναι φιλόξενοι και προσφέρουν άφθονο κρασί με πίτες και γλυκά.

Στο σχολειό του Αϊ Δημήτρη τελείωσα το Δημοτικό. Εμείς ήμασταν τα παρταλόπλα. Όταν το διάβασα συγκινήθηκα πολύ.

Όπως βλέπετε στο γλέντι πέρνουν μέρος όλες οι ηλικίες.

Στους φανούς οι γεροντότεροι σέρνουν το χορό λένε σκοπτικά τραγούδια στην Κοζανίτικη διάλεκτο

Οι πίτες 

                                     

και τα γλυκά. Σαλιάρια τοπικό παραδοσιακό γλυκό.

Πριν το άναμμα των φανών είχαμε το χρόνο να δούμε το λαογραφικό μουσείο της Κοζάνης. Ένα πανέμορφο μουσείο  που στεγάζεται σε κτίριο χτισμένο σε Μακεδονίτικη αρχιτεκτονική. Αν ποτέ βρεθείτε στην Κοζάνη μη παραλείψετε να το επισκεφθείτε. Περισσότερες πληροφορίες στη διεύθυνση http://www.mouseio-kozanis.gr/
Η Καθαρή Δευτέρα ξημέρωσε με τσουχτερό κρύο και βροχή. Εμείς όμως βρεθήκαμε για κούλουμα στον Άγιο Παντελεήμονα της Φλώρινας όπου ο Πολιτιστικός Σύλλογος με τον σύλλογο Γυναικών πρόσφεραν νηστίσιμη  φασολάδα με τουρσιά και χαλβά με νιζεστέ. Το κρύο και η βροχή δεν ήταν ικανά να σταματήσουν το χορό.
                                         

                                         

                                                     
                                        

                                        
Το τριήμερο εδώ τελείωσε. Γυρίσαμε Θεσσαλονίκη με την ευχή να έχουμε υγεία και να περάσουμε και άλλες απόκριες χαρούμενες.

Ένα όμορφο πρωινό με μια καλή παρέα

          Χθες Τσικνοπέμπτη και πρωί-πρωί πήραμε τους δρόμους για επίσκεψη. Για φαγητό δεν μας ένοιαζε.Οι σύζυγοι  λόγω της ημέρας όλο και κάπου εκτός σπιτιού θα τσικνίζανε. Εμείς καλεσμένες από τη γλυκιά Γεωργία (κατά μπλογκοπαρέα Αχτίδα) μαζευτήκαμε στο σπίτι της. Ήμασταν αρκετές (19 τον αριθμό ζωή νάχουμε) και γνώριμες οι πιο πολλές,.Χαρήκαμε που βλεπόμασταν και πάλι μετά την έκθεση των κουμπαράδων. Η γλυκιά Γεωργία μας δέχτηκε με μια ζεστή αγκαλιά όλες και μας περιποιήθηκε με το παραπάνω. Γεωργία μου σ' ευχαριστούμε πολύ και δημόσια. Είσαι πολύ καλή οικοδέσποινα.
         Στην παρέα μας μας έκαναν την τιμή  και παραβρέθηκαν οι πολύ καλές φίλες η Βίκυ η ποδηλάτισσα από την Αθήνα και η Λίλα από τα Τρίκαλα. Διαδυκτιακά ήμασταν συνδεδεμένες με την φίλη μας την Άννα  στο Νευροκόπι. Η μέρα μας πέρασε πολύ ευχάριστα. Φάγαμε έναν μπουφέ ατελείωτο με πολύ νόστιμες πίτες και ωραιότατα γλυκά. Ήπιαμε καφέδες, τσάγια, αναψυκτικά και ανταλλάξαμε ιδέες για διάφορες κατασκευές. Δεν έλειψαν τα αστεία και τα γέλια. Φωτό αναρτήθηκαν από άλλες φίλες. ΄Ομως όλα τα ωραία τελειώνουν κάποτε. Έτσι και μεις χαιρετήσαμε την ευγενέστατη οικοδέσποινα και γυρίσαμε στα σπίτια μας.
         Κορίτσια ήταν πολύ όμορφα. Να το ξανακάνουμε.  Αυτή τη φορά αλλού. Φιλάκια και Καλό Σαββατοκύριακο σε όλες.

ΠΑΛΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ

   Την Παρασκευή είχαμε μια ηλιόλουστη μέρα. Αποφασίσαμε να κάνουμε μια εκδρομούλα. Που αλλού θα πηγαίναμε παρά στα πάτρια εδάφη. Είχαμε αρκετό καιρό να δούμε τη μαμά μου και όλους τους υπόλοιπους συγγενείς. Ξεκινήσαμε λοιπόν και πήραμε το δρόμο για Δυτική Μακεδονία. Πήγαμε και πάλι από το δρόμο της Έδεσσας για να βγούμε πρώτα Πτολεμαϊδα και μετά να συνεχίσουμε για Κοζάνη.
     Η ατμόσφαιρα ήταν καθαρή και το έδαφος άρχισε να πρασινίζει. Λίγο μακρύτερα και γύρω-γύρω οι κορυφές των βουνών χιονισμένες.

 Τα φουγάρα από τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος μολύνουν την ατμόσφαιρα.

     

     Φθάσαμε στο χωριό του συζύγου και κάναμε την πρώτη στάση. Μπήκαμε στο σπίτι μας και αφού ξεκουραστήκαμε η σκέψη μου πήγε που αλλού; Στο διαγωνισμό της Ρένας. "ΑΓΑΠΗΜΈΝΑ ΠΑΛΙΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ" .
      Εδώ έχω και εγώ πολλά από αυτά. Είναι αντικείμενα από ένα αγροτικό σπίτι. Αντικείμενα με τα οποία έζησαν και μεγάλωσαν η οικογένεια του άντρα μου. Τα κρατήσαμε και τα έχουμε ενθύμια των γονιών και των παιδικών τους χρόνων.
      Αντικείμενα μέσα στο σπίτι

Ο μυστικός δείπνος είναι σαν βελούδο ύφασμα και το κορνίζωσα  εγώ όταν παντρεύτηκα .

Η γιαγιά είναι κεντημένη από μένα όταν ήμουν μαθήτρια στο Γυμνάσιο

φρουτιέρα της πεθεράς μου δεν ξέρω  πότε την αγόρασε

Λάμπα πετρελαίου. Μ' αυτήν έμαθε τα πρώτα του γράμματα ο άντρας μου

το εικονοστάσι της πεθεράς μου

Γκιούμι. Μ' αυτό φέρνανε το νερό από τη βρύση του χωριού. Το σκάλισμα έγινε  πολύ αργότερα

ξυλόγλυπτες εικόνες του παπα-Θανάση. Τις σκάλιζε με έναν σουγιά

Κιούπι. Μέσα εδώ φύλαγε η πεθερά μου τα τουρσιά για το χειμώνα.

σινί. Εδώ βάζαν τις πίτες για φήσιμο. Το σκάλισμα έγινε αργότερα

Σερβίτσιο της πεθεράς μου. ήταν το αγαπημένο της

Δίσκος χάλκινος  και μια καλημέρα

σ' αυτό το δοχείο χτυπούσαν το γάλα για να βγάλουν το βούτυρο. Είναι πύλινο.

Τα πιάτα τα αγόρασα από την Κομοτηνή το 1985 και το  Σταυρό από τον Παλιό Άγιο Παντελεήμονα  κοντά στον Πλαταμώνα.

΄Ενα ρώσσικο σαμοβάρ .Σ' αυτό κάνανε το τσάι. Είναι της αδερφής μου

Πύλινη κανάτα Ρωσίας της αδελφής μου

κουτάλια ασημένια έχουν χτυπημένο από πίσω το έτος κατασκευής τους 1940 Και αυτά της αδερφής μου.

Αντικείμενα αυλής

Σίδερο με κάρβουνα

πυροστιά

σάτσι. Έτσι το έλεγε η πεθερά μου. Παλιά όταν μαγείρευαν φαγητά φούρνου και πίτες βάζαν το ταψί πάνω στην πυροστιά το σκεπάζανε με το σάτσι  , βάζανε φωτιά από κάτω και γεμίζανε πυρωμένα κάρβουνα  το σκέπασμα . Το φαγητό ή η πίτα ψηνόταν πολύ καλά και το φαγητό ήταν νοστιμότατο.

Ρόδα από κάρο του πεθερού μου. Τώρα είναι φωτιστικό αυλής.

σβάρνα. το χρησιμοποιούσαν στο χωράφι 

αλέτρι για το όργωμα του χωραφιού. Μπροστά πήγαιναν τα ζώα  σέρνοντας το  και πίσω ο αγρότης  κρατούσε το αλέτρι.

 Αγαπητές γειτόνσσες σας κούρασα. Εδώ σταματώ και μ' αυτά παίρνω μέρος στο διαγωνισμό. Το ταξίδι μας συνεχίστηκε για Κοζάνη. Καλή σας νύχτα.