Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Για το bazaar της Κοζάνης

Τέλος Οκτώβρη. Ο καιρός περνάει τόσο γρήγορα. Ούτε που το καταλαβαίνω. Μέρες τωρα προσπαθώ να τελειώσω με τις δουλειές του σπιτιού για να υποδεχτούμε το Χειμώνα. Επιτέλους τα κατάφερα.
   Αύριο φεύγω για Κάρπαθο. Πάω να δω το παιδί μου. Ανυπομονώ την ώρα να φτάσω. Πρέπει όμως να κάνω και μία άλλη δουλειά πριν. Να ενημερώσω την φίλη μας την Αννιώ για τη δική μου συμμετοχή στο μπαζάρ που ετοιμάζει. Μια μικρή προσφορά αγάπης. Πάρτην Αννιώ μου.

Δίσκος : το πετσετάκι είναι ζωγραφισμένο με ακριλικά χρώματα. Η ανθοδέσμη είναι ντεκουπάζ



Παναγία η Καρδιώτισσα. Αντίγραφο του πρωτότυπου που ζωγράφισα πριν 2 χρόνια.

Η Αγία Παρασκευή : αντίγραφο του πρωτότυπου που ζωγράφισα πριν 2 χρόνια.

Πίνακας ανακοινώσεων; Ζωγραφισμένος στο χέρι
 Μαζί με την δική μου αγάπη ενώνει την αγάπη της η φίλη μας Αστερία, η οποία πάντα συμμετέχει με έργα της..Αυτή τη φορά στέλνει τον παρακάτω υπέροχο δίσκο.
Ο δίσκος είναι ζωγραφισμένος στο χέρι και το ψάρι είναι ντεκουπάζ
Αστερία μου σ΄ευχαριστούμε πολύ.
 Φιλάκια Πολλά Αννιώ μου και καλή επιτυχία στο μπαζάρ.

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

Με αγάπη για το Αντωνοπούλειο

Αγαπημένες φίλες καλησπέρα. Καιρό πολύ είχαμε να τα πούμε.  Το Καλοκαίρι, οι διακοπές, τα ταξίδια, γάμοι, βαφτίσεις μα πάνω από όλα αυτά ένα πρόβλημα στα μάτια μου δεν μου επιτρέπει να κάθομαι ώρα μπροστά στον Η/Υ.
     Προσπαθώ να γεμίζω τις ώρες μου με ασχολίες που να μην κουράζουν την όραση. Ωστόσο κάποιες λίγες φορές έριξα μια μικρή ματιά και έστειλα μερικά μηνύματα. Έτσι κάποια στιγμή είδα ότι οι φίλες μας Αντωνοπουλίτσες οι χρυσοχέρες http://antonopoulitses.blogspot.com/ κάνουν έκθεση χειροποίητης τσάντας. Ξέροντας πολύ καλά τον αγώνα του Αντωνοπούλειου αποφάσισα να λάβω και εγώ μέρος στην έκθεση με μια μικρή προσφορά αγάπης..
     Η αγαπημένη φίλη Αννίτα http://e-crochet.blogspot.com/ πρόθυμη πάντα δέχτηκε να μου δώσει το σχέδιο μιας πλεκτής τσάντας και ιδού το αποτέλεσμα


Την φοδράρησα, της έβαλα και θήκες για κλειδιά και κινητό, της έβαλα και ένα φερμουάρ για αποφυγή δυσάρεστων εκπλήξεων και είναι έτοιμη  να εμφανιστεί ταπεινή στην έκθεση δίπλα σε άλλες πανέμορφες τσάντες .



      Νικολίτσα μου εύχομαι να είσαι καλά, να πέρασε γρήγορα ο πόνος από το ατύχημα και να συνεχίζεις δυνατή όπως σε γνωρίσαμε.
       Ας μην ξεχνάμε και το μπαζάρ στην Κοζάνη. Καλή σας νύχτα

Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Χρόνια πολλά Μανούλα

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου. Σήμερα από το πρωί ακούω ράδιο Θεσσαλονίκη. Ευχές, ευχές, ευχές στις μανούλες. Δάκρυσα πολλές φορές ακούγοντας αφιερώσεις και ευχές. Πήρα και εγώ τηλέφωνο στη μαμά μου. Δεν μου έφτασε. Θα ήθελα να ήμουν κοντά της. Να της δώσω ένα ζεστό φιλί να της προσφέρω ένα λουλούδι. Να της πω πόσο την αγαπώ. Δεν πειράζει όμως! ας είναι καλά.
      Πριν λίγο πήρα τα δικά μου χρόνια πολλά  από τα δικά μου παιδιά. Από την κόρη μου μια ζωγραφισμένη καρδιά από την εικόνα που μπορεί να έχει κανείς από το skype. Φιλάκια από μακριά. Ευχές μέσα από έναν άψυχο υπολογιστή που όμως σε φέρνει τόσο κοντά. Η χαρά μου μεγάλη. Τα ζεστά φιλιά τα εισέπραξα από το γιό μου. Αυτόν τον έχω κοντά. Ο πόνος είναι μεγάλος όταν τα παιδιά είναι μακριά και τον νιώθεις ιδιαίτερα τέτοιες μέρες. Αρκείσαι τότε να λες. "Ας είναι καλά".

       Για όλες τις μανούλες αφιερώνω το δίπλωμα καλύτερης μαμάς αξίζει σε όλες.
το δίπλώμα αυτό μου το χάρισε η κόρη μου πρίν δύο χρόνια στέλνοντας μου  με e-mail

και ένα μικρό μπουκέτο τριαντάφυλλα κομμένα  από τις τριανταφυλλιές μου
χρόνια πολλά

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Ναύπακτος - Φλόγα

Παρέα η Ρένα και η Γιούλα αποφασίζουν να πάρουν τα τέρια τους και να κατεβούν στη Ναύπακτο. Η Άσπα είχε οργανώσει εκεί για το σύλλογο "Φλόγα" το μπαζάρ-έκθεση. Μια προσφορά αγάπης από όλες μας για τα παιδιά με νεοπλασματικές ασθένειες.
        Ο καιρός ήταν καλός και Παρασκευή πρωί ξεκινάμε για το μεγάλο ταξίδι. Ο δρόμος στα Τέμπη κλειστός. Αποφασίζουμε να πάρουμε την Εγνατία οδό να φτάσουμε στα Γιάννενα και να πάρουμε την Ιόνια οδό. Η διαδρομή ήταν φανταστική. Η φύση όλη καταπράσινη. Πριν μία εβδομάδα έκανα την ίδια διαδρομή και ο κάμπος της Βέροιας ήταν έτσι

σήμερα τα άνθη δε φαινόταν καθόλου και έβλεπες μόνο ένα απέραντο πράσινο.
Συνεχίσαμε τη διαδρομή και με μια στάση μετά τα Γρεβενά για καφέ,  φτάσαμε  στην ιερή πόλη του Μεσολογγίου μετά από 5 ώρες ταξίδι. Δεν είχαμε πολύ χρόνο στη διάθεσή μας, προλάβαμε όμως να επισκεφθούμε τον κήπο των Ηρώων. Εκεί για καλή μας τύχη απολαύσαμε μια πολύ καλή ξενάγηση από τον ξεναγό Γεώργιο Αποστολάκο.






Μετά από αυτή την ωραία ξενάγηση συνεχίσαμε με τελικό προορισμό  τη Ναύπακτο.
     Με το που φθάσαμε τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και σπεύσαμε αμέσως για την έκθεση. Ο χώρος στον οποίο στεγάστηκε ήταν φανταστικός. Η αγαπημένη μας Άσπα κατάφερε να κάνει την έκθεση σε έναν θαυμάσιο χώρο, ο οποίος χρησιμοποιείται για πολιτιστικούς σκοπούς, το Φετιγέ τζαμί. Τα εκθέματα τόσα πολλά  και τόσο όμορφα τοποθετημένα. Ο κόσμος αγκάλιασε με αγάπη όλο αυτό και το αποτέλεσμα από την πρώτη μέρα φάνηκε απίστευτο. Μακάρι να έχουν πουληθεί όλα. Φωτογραφίες θα δείτε στα μπλογκ των φίλων μας http://podilatisa.blogspot.gr/  ,http://anthivolon-bl.blogspot.gr/,http://dimiourgiesstoxeri.blogspot.gr/ και http://aktida.blogspot.gr/. Εμείς χαρήκαμε γιατί βρεθήκαμε με φίλες γνωστές από τα συρτάρια και τους κουμπαράδες στη Θεσσαλονίκη, από τα ρολόγια στην Αθήνα. Ήταν εκεί γεμάτες χαρά η Βίκη η Ποδηλάτισσα, η Αχτίδα, η Μπέτυ, η Νικόλ, η Αντριάννα, η Ειρήνη
   Την επόμενη μέρα επισκεφθήκαμε όλοι μαζί (σα σχολική εκδρομή) την Ι.Μ. Παναγίας Βαρνάκοβας στην Ορεινή Ναυπακτία



 

και την Πάτρα, όπου πήγαμε στο μπαζάρ του Αντωνοπούλειου Ιδρύματος.
    Επιστροφή στη Ναύπακτο, άλλη μία επίσκεψη στη δική μας έκθεση, βροχούλα, ξεκούραση στο Ξενοδοχείο. Το βράδυ έξοδο για να βρεθούμε όλοι μαζί τελευταία φορά και να αποχαιρετιστούμε. 
Ήταν δύο πολύ όμορφες μέρες. Ευχαριστούμε όλες και όλους εσάς για τις προσφορές σας, την Άσπα, που σαν καλή οικοδέσποινα μας φιλοξένησε με αγάπη αφιερώνοντας χρόνο για μας κλέβοντάς τον από τα παιδιά της, τις κυρίες της ¨Φλόγας", που μας αγκάλιασαν σα να γνωριζόμασταν χρόνια, τους μαθητές και μαθήτριες της Άσπας που βοήθησαν για το στήσιμο της έκθεσης και μας πρόσφεραν την παρέα τους και πάνω απ' όλους τον σύζυγο της Άσπας, που την συμπαραστάθηκε σε όλα για να πετύχει και αυτή η δράση.
     Κυριακή πλέον μέρα επιστροφής. Σκεφτήκαμε να πάμε από Μπράλο για να συνεχίσουμε την Εθνική Οδό για Θεσσαλονίκη. Και από εκεί η διαδρομή φανταστική. Μια στάση για να δούμε το Χάνι της Γραβιάς. Ένα σχολείο βρέθηκε εκεί μαζί μας και μια ακόμη ξενάγηση είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε.





Το σημερινό χάνι δεν είναι φυσικά εκείνο της επανάστασης του 1821. Χτίστηκε πολύ αργότερα .
    Ένα καφεδάκι στο διπλανό καφενείο και μια χελιδονοφωλιά με τα μικρά κιόλας μέσα τράβηξε την προσοχή μου. Τα μεγάλα χελιδόνια πήγαιναν και έρχονταν φέρνοντας τροφή στα μικρά.



      Νωρίς το απόγευμα φτάσαμε στα σπίτια μας. Ήμασταν γεμάτες χαρά, αγάπη και καλές εντυπώσεις.  Κορίτσια άλλη μια προσφορά αγάπης τελείωσε και δίνει τη σκυτάλη στην Αννιώ μας. Εμπρός για τα καινούρια. Σας φιλώ όλες.


Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Πεταλούδες και λουλούδια

    Οι μέρες πλησιάζουν. Στην Ναύπακτο για μια ακόμη φορά γίνεται μια προσπάθεια από όλες μας για τη Φλόγα. Είπαμε ! θέλουμε χαμόγελα παντού. Παιδικά χαμόγελα. Τα έργα που πάνε εκεί είναι όλα τόσο όμορφα. Φαίνονται ότι όλα είναι φτιαγμένα με αγάπη. Εύχομαι και αυτή η δράση να φέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
   Τελευταία λοιπόν και καταϊδρωμένη στέλνω την δική μου συμμετοχή.
    Μια φορά και έναν καιρό σε ένα εργαστήρι στη Θεσσαλονίκη μια δασκάλα που τη λέγαν Μαρία έκανε ένα μάθημα πηλού σε μερικές μαθήτριες. Θέμα του μαθήματος η πεταλούδα. Γεννήθηκε λοιπόν από τα δικά μου χεράκια μια πεταλούδα μεγάλη με τα φτερά ανοιχτά έτοιμη να πετάξει. Κάτσε της είπα τότε. Κάνε υπομονή. Θα ρθεί η ώρα να κάνεις το πρώτο σου ταξίδι. Προς το παρόν κάτσε κλεισμένη στο συρτάρι.
     Στην αρχή του νέου έτους λοιπόν δύο φίλες η Άσπα  από τη Ναύπακτο και η Αννιώ από την Κοζάνη ανακοίνωσαν ότι επιθυμούν να βοηθήσουμε δύο ιδρύματα στην πόλη τους. Η Άσπα έβαλε το θέμα "Πεταλούδες και λουλούδια" . Να η ευκαιρία. Ανοίγω το συρτάρι βγάζω την πεταλούδα και της ανακοινώνω ότι ήρθε η ώρα να πετάξει. Κοίταξε τα φτερά της και μου φάνηκε ότι δεν της άρεσαν. Είχαν ακόμα το χρώμα του πηλού. Ήταν άσχημη. Έλα της είπα θα γίνεις όμορφη. Θα σκίσεις στη Ναύπακτο. Της βάφω τα φτερά, της βάζω και κεραίες και είναι έτοιμη να κάνει το μεγάλο ταξίδι.

      Όμως δεν μπορεί να πετάξει μόνη της χωρίς παρέα. Θα τη συνοδέψουν ένα μικρό στεφάνι με μια μικρή πεταλουδίτσα και μερικά τριανταφυλλάκια.

Μαζί τους ένας δίσκος στολισμένος με ένα πετσετάκι της γιαγιάς και ένα μικρό μπουκέτο τριαντάφυλλα.

 Καλό ταξίδι και καλή επιτυχία.